چقدر عجیبه که تا وقتی مریض نشی کسی برات گل نمی آره

ادامه دارد.....

ادامه دارد...

ادامه دارد....

ادامه دارد.......

***روز معلم مبارک***

روزگاری جهل بر جانم  نشست

جهل تیره چهره ی جانم شکست

آمدی با صبر و مهر و یک قلم

تیره ی جان مرا تو دم به دم

ای فرشته آمدی دیوم رمید

إقرأرحمان به جانم پر کشید

"من نمی دانم" پرید از خانه ام

تا کنار شمع تو من پروانه ام

تو معلم شعله ی جان منی

فصل دردم قرص درمان منی

من تمامی خاکم و گل می شدم

بسته ی دنیا و منزل می شدم

تو مرا منزل سمایی کرده ای

از نهایت رونمایی کرده ای

از زمینم برده ای تا سوی او

لایق تو جنت و مینوی او

***روز معلم مبارک***